Μασάζ

Η ιστορία του μασάζ χρονολογείται από το 3.000 π.Χ. στην Ινδία, όπου θεωρούνταν ιερό σύστημα φυσικής θεραπείας. Χρησιμοποιήθηκε από τους Ινδουιστές στην ιατρική της Αγιουρβέδα για την «υγεία της ζωής» και αποτέλεσε μια πρακτική που μεταφέρθηκε από γενιά σε γενιά για να θεραπεύσει τραυματισμούς, να ανακουφίσει από τον πόνο και να αποτρέψει ή να θεραπεύσει ασθένειες. Οι υποστηρικτές της Αγιουρβέδα πιστεύουν ότι οι ασθένειες προκαλούνται όταν οι άνθρωποι δεν εναρμονίζονται με το περιβάλλον και το μασάζ πιστεύεται ότι αποκαθιστά τη φυσική ισορροπία του σώματος, καθιστώντας το έτσι ικανό να επουλωθεί φυσικά από όσα το ταλανίζουν.

Οι ευεργετικές του ιδιότητες έγιναν γνωστές και χρησιμοποιήθηκαν ευρέως στην Κίνα, την αρχαία Ελλάδα και Ρώμη, και την Ιαπωνία. Ωστόσο, η δημοτικότητα του μασάζ μειώθηκε στη Δύση από τον 17ο αιώνα και έπειτα, όταν νέες ανακαλύψεις στη φαρμακολογία και την ιατρική τεχνολογία άλλαξαν τις απόψεις γύρω από τη συγκεκριμένη επιστήμη. Ωστόσο, πολλοί γιατροί συνέχιζαν να βλέπουν και να πιστεύουν στα οφέλη του μασάζ στην υγεία.

Έτσι, στις αρχές του 1800, ο Σουηδός γιατρός, γυμναστής και δάσκαλος, Per Henrik Ling, δημιούργησε μια μέθοδο που έγινε γνωστή ως Swedish Movement Cure, η οποία στόχευε στο να βοηθήσει στην ανακούφιση του χρόνιου πόνου. Αυτό, ήταν ο προάγγελος του σύγχρονου μασάζ, το οποίο περιλαμβάνει την άσκηση πίεσης, το πάτημα και το ελαφρύ σφίξιμο διάφορων περιοχών του ανθρωπίνου σώματος.